Większość obecnych typerów nie wyobraża sobie dziś zakładów bukmacherskich bez dostępu do internetu. Trzeba jednak wiedzieć, że gry hazardowe narodziły się znacznie wcześniej, w czasie, kiedy o internecie nawet nie myślano.

Pierwsze wzmianki o zakładach przewijają się już w pismach ze starożytności. To, co łączy grę dzisiejszą i starożytną, to z pewnością chęć zysku, zabicie nudy oraz nietypowe zakłady. Poza klasycznymi – na zwycięzcę jakiejś walki czy innej konkurencji – nie brakowało bowiem tych najdziwniejszych. W tej akurat dziedzinie trudno jest przebić Brytyjczyków, którzy zakładają się o wszystko, zaczynając od tego, czy burmistrz Londynu podpali sobie bujną czuprynę od olimpijskiego znicza w czasie IO w roku 2012, po imiona kolejnych dzieci księżnej Kate i księcia Williama. Zanim przejdziemy do czasów współczesnych, wróćmy jednak do historii. Jak zatem rozwijał się hazard i zakłady bukmacherskie?

Czasy starożytne

Pierwsze wzmianki o czymś, co można nazwać hazardem, znajdziemy już w pismach dotyczących życia naszych przodków kilkanaście tysięcy lat temu. Wówczas najbardziej popularną grą hazardową była gra w kości, a za przedmioty do gry służyły astragale, a więc kości udomowionych kóz i owiec. Kości jako przedmioty służące do gry w postaci, jaką znamy dziś, uformowały się dopiero około 3000 r. p.n.e.

Spory przełom w hazardzie dokonał się w Indiach, gdzie pieczę nad grą w kości, w warcaby czy nad walkami kogutów trzymał tzw. sabhika, który nie tylko przyjmował zakłady, ale też rozstrzygał spory. Dla graczy był postacią świętą, z której zdaniem nie można było się nie zgodzić. Czy nie przypomina Wam to dzisiejszych bukmacherów?

Co działo się w Ameryce Łacińskiej? Mimo iż za kolebkę piłki nożnej uznaje się Anglię, to w Mezoameryce grano w nią już w roku 1500 p.n.e., a sama piłka wykonana była z kauczuku. Doskonałym tego potwierdzeniem jest fakt, że w meksykańskim stanie Sinaloa w odmianę tę, choć o wiele mniej brutalną, gra się do dziś.

Rzym i Grecja

Emocji związanych z hazardem nie brakowało też w Grecji i Rzymie. Grecy grali w kości, a poza tym pasjonowali się zawodami w Olimpii, Delfach, Koryncie czy Nemei. Do najpopularniejszych zawodów należały wyścigi rydwanów, biegi, rzuty dyskiem czy oszczepem, zapasy, boks, skok w dal oraz cała gama konkurencji lekkoatletycznych.

Jeszcze dalej posunęli się Rzymianie, którzy byli zapalonymi hazardzistami, i to do tego stopnia, że gra została tam zakazana. Zakaz okazał się jednak nieskuteczny, bo nawet cesarze oddawali się tej beztrosce. W Rzymie poza sportami zapożyczonymi z Grecji najpopularniejsze były walki gladiatorów. Co ciekawe, pojawili się tam nawet pierwsi „specjaliści”, którzy pomagali wyłonić zwycięzcę i doradzali graczom.

Podejście matematyczne

Przez wiele następnych stuleci świat hazardu rozwijał się w najlepsze, a do popularnych gier w kości, warcaby czy walk kogutów, a nawet wołów dołączyły karty. Wynalezione zostały w Korei i stanowiły duży przełom, ponieważ umożliwiały powstanie wielu nowych gier, w których można było wygrać lub przegrać majątek.

Pewne zmiany zaczęły pojawiać się po roku 1500, kiedy to do gry zaczęła wkraczać matematyka, a gracze szukali sposobów, które zwiększą ich szansę na wygraną w grze w kości i loteriach. To wtedy zaczęto interesować się między innymi rachunkiem prawdopodobieństwa.

Doszło wówczas do jeszcze jednego ważnego wydarzenia. Jako że loterie były bardzo popularne, ale często wymuszały na graczach duże stawki za losy, do gry wkroczyli zawodowi hazardziści, którzy umożliwiali mieszkańcom miast grę za niewielkie pieniądze. Tak narodziły się domy gry, które przekształciły się w tak zwane ridotti, a pierwsze wzmianki o tych kasynach pochodzą z roku 1867. Oczywiście gra w nich była opodatkowana, a dochody z tego tytułu przynosiły miastom potężne korzyści majątkowe.

Dom zakładów bukmacherskich

Prekursorem dzisiejszych punktów bukmacherskich były tak zwane domy zakładów bukmacherskich, które pojawiły się w Wielkiej Brytanii w XVIII wieku w związku z licznie odbywającymi się na terenie tego kraju gonitwami i nielegalnymi zakładami, w których graczy stawiających na konie nazywano punters. Niewielu ma świadomość, że tak wielki boom na zakłady przyczynił się do usprawnienia prasy drukowanej, a najchętniej czytanymi informacjami były te dotyczące notowań doradców wyścigów konnych, zwanych tipstersami.

Kiedy w Anglii i jej koloniach rozwinęły się inne sporty, w tym krykiet, piłka nożna czy wyścigi chartów ofertę zakładów ciągle poszerzano. Pierwszy bukmacher podobny choć po części do tych dzisiejszych powstał natomiast w Anglii dopiero w roku 1922. Wówczas John Moores utworzył biuro bukmacherskie o nazwie Littlewood Pools of Liverpool.

Stany Zjednoczone

USA kojarzą nam się przede wszystkim z kasynami, Las Vegas oraz jednorękimi bandytami – i słusznie. Jednakże także i tu nie brakowało punktów bukmacherskich wraz z ich ciemną stroną, a więc korupcją. Kiedy bukmacherzy zostali odstawieni w cień, a zakłady można było zawierać w totalizatorze, ogromną popularnością za oceanem cieszył się chód. Z czasem został on jednak wyparty przez sporty drużynowe, przede wszystkim baseball. Nawet wtedy nie brakowało skandalów związanych z ustawianiem meczów. Najbardziej znanym przypadkiem są rozgrywki World Series z 1919 roku, kiedy to w finale grali baseballiści White Sox z Chicago i Cincinnati Reds. Nieoficjalnie mówi się, że ośmiu zawodników pierwszej z tych drużyn zostało przekupionych za kwotę 10 tys. dolarów przez koterię, której szefował Arnold Rothstein. W kolejnych latach w USA na popularności zyskiwały ponadto piłka nożna, boks, koszykówka i golf.

Zakłady w internecie

Największy przełom w zakresie składania zakładów bukmacherskich przyniósł internet, choć na rozwój tej technologii czekano dość długo. Sam pomysł zawierania zakładów przez internet powstał jednak stosunkowo dawno, bo w latach 50. ubiegłego wieku. Pierwszy tego typu zakład złożono jednak dopiero w roku 1972 i – o dziwo – nie stało się to w Stanach Zjednoczonych, ale w Kanadzie.

Boom na zakłady online przyszedł w końcówce lat 90. XX wieku, kiedy to dostęp do komputerów oraz sieci był już o wiele mniej problematyczny. Tak powstały zakłady, które znamy dzisiaj. Jak widzimy, przeszły długą drogę, ale ich finalnej formie wiele do zarzucenia chyba mieć nie można.

Zakłady bukmacherskie w Polsce

Bukmacherka doskonale rozwija się także i w Polsce, o czym świadczy liczba legalnych firm bukmacherskich, które działają w naszym kraju, oraz liczba graczy.

Pierwszy legalny bukmacher w Polsce powstał w roku 1992 i był nim Totolotek. Następnymi firmami, które zajmowały się organizacją zakładów wzajemnych, były Profesjonał, dziś funkcjonujący pod nazwą Fortuna, oraz STS. Te pojawiły się odpowiednio w latach 1996 i 1997. W XXI wieku zostały uruchomione kolejne firmy: Milenium, ETOTO, LV BET i forBET.

Po wprowadzeniu w życie nowelizacji ustawy hazardowej w 2017 roku liczba nowych polskich firm bukmacherskich zaczęła lawinowo rosnąć. W ciągu niecałych dwóch lat licencję na organizowanie zakładów w Polsce otrzymało aż dziesięć firm. Pięć z nich już funkcjonują: Betclic, TOTALbet, PZBuK i Superbet, a pozostałe pracują nad uruchomieniem strony internetowej. Aktualną listę aktywnych bukmacherów z polską licencją znaleźć można na stronie bukmacherzy.

Tak samo jak firmy zagraniczne, tak i polscy bukmacherzy licencjonowani w naszym kraju oferują obstawianie zakładów w punktach stacjonarnych, a ponadto zakładanie się przez internet o każdej porze dnia i nocy z wpłatami dostępnymi 24 h na dobę.

Jeśli wziąć natomiast pod uwagę firmy zagraniczne, które nie mają polskiej licencji, to pierwszym bukmacherem otwartym na grę dla Polaków był Expekt, który ze swoją ofertą do graczy z naszego kraju wyszedł w roku 2001. Zaraz po nim na polski rynek wkroczył Unibet, a potem inne wielkie firmy. Dziś do najpopularniejszych firm internetowych poza wyżej wymienionymi zaliczymy jeszcze kilka innych marek.